Choć szkół takich są w Polsce tysiące,

ta jest nasza, a więc wyjątkowa.

W niej spędzamy tygodnie, miesiące,

co dzień trud podejmując od nowa.

Szkoła nasza ma już długie dzieje:

od "Chemika" zaczęła przed laty,

różne losu przebyła koleje,

ma dorobek dziś bardzo bogaty.

Dziś tu uczą się rzesze młodzieży,

"Chemik" teraz jest dużym Zespołem.

W każdym roku, aż trudno uwierzyć,

osób czterysta kończy tę szkołę.

Absolwenci są szkoły tej chlubą,

ludzie mądrzy, uczciwi, rozumni.

Pamięć o nich zostaje na długo,

bo jesteśmy naprawdę z nich dumni.

Patronuje nam sławna uczona,

która odkryć dokonała wielkich,

szczyci nią się nie tylko Sorbona,

dla nas także jest wzorem cnót wszelkich.

Życie jej będzie nam drogowskazem,

do nauki i pracy zachętą,

najwspanialszych wartości obrazem,

w dokonaniach ideą zamkniętą.

Grono światłych i ofiarnych ludzi,

nie dla sławy i nie dla nagrody,

sił nie szczędząc, miłość w nas budzi-

miłość życia, człowieka, przyrody.

W trudzie cichym, upartym i skromnym,

z poświęceniem, wytrwale, cierpliwie,

podejmują wysiłek ogromny

ucząc żyć godnie, mądrze, uczciwie.

Co nas czeka w przyszłości, nie wiemy,

smutny los przed nami czy wesoły-

wiemy jedno: tęsknić będziemy

do lat młodych i do naszej szkoły.